» مراقبه ی درخت
دوستان و مهربان یاران عزیز ، امروز مراقبه ای را برگزیده ایم برای افرادی که می خواهند انرژی مثبت بیشتری را از طبیعت دریافت کنند . این مراقبه به گونه ای طراحی شده است که اگر دوستانی که آن را انجام می دهند با تمرکز و تکرار تمرین را انجام بفرمایند نه تنها انرژی مثبت فراوانی دریافت خواهند کرد بلکه این مراقبه موجب تولید اثر مثبت از انسان می شود . حال اگر افراد استعداد هنری داشته باشند حتما آثار هنری بهتر و بیشتری تولید خواند کرد و اگر اهل علم باشند آثار علمی بیشتری و عمیقتری تولید خواهند کرد . پس پیشنهاد می کنم که دوستان و مهربان یاران عزیز به سادگی این تمرین نگاه نکنند و آن را جدی بگیرند ، جالب است که دوستان بدانند که اکثر تمرینات پر انرژی و پر اثر مراقبه تمریناتی هستند که نیروی کمتری برای تداخل قوه ی واهمه صرف کرده و انرژی کمتری از مراقبه گر می گیرند .
مراقبه ی درخت :
شرایط عمومی مراقبه در این مراقبه نیز باید رعایت شود که در اولین پست مراقبه ای این وبلاگ توضیح داده ام . این مراقبه هم می تواند به صورت نشسته باشد هم به صورت خوابیده و دوستان عزیز با توجه به راحتی خودشان می توانند حالت نشسته یا خوابیده رو به بالا را انتخاب بفرمایند .
مراقبه گر در حالت نشسته یا خوابیده با چشمان بسته باید تصور بفرماید که همچون درختی است که ریشه در زمین دارد . و شاخ و برگ در آسمان ، طول درخت به هر میزان که خیالتان آن را طبیعی نشان می دهد باشد و به همان میزانی که خود مراقبه گر می داند و حس میکند که طبیعی است کافیست . از کمر به پایین مراقبه گر به عنوان ریشه ی درخت فرض شود ، از کمر به بالا تنه ی درخت و از فرق سر به بالا شاخه ها و برگ ها . مراقبه گر حدود پنج الی ده دقیقه ی نخست را باید صرف آرام سازی و رها ساختن بدن و عضلات بفرماید . پس از آن باید توجه به این مسئله داشته باشد که از ریشه ی خود که از کمر به پایین بود ، در حال جذب مواد طبیعی و معدنی از زمین است . این مواد معدنی در طول بدن مراقبه گر حرکت کرده و در نهایت موجب گرم شدن چاکرای هفتم می شود . چاکرای هفتم در جایی در بالای فرق سر و جمجمه قرار دارد که دوستان مراقبه گر با سرچ اینترنتی آن می توانند محل دقیق آن را به دست آورند . البته در آموزش های آینده به بحث چاکراها به صورت تخصصی خواهیم پرداخت .
پس از رسیدن مواد معدنی به چاکرای هفتم و متمرکز شدن مواد مذکور بر روی چاکرای هفتم ، چاکرای مذکور شروع به گرم شدن خواهد کرد و به صورت بسیار محسوسی به سرعت گرم خواهد شد . پس از آنکه این حالت در چاکرای هفتم به وجود آمد مراقبه گر باید تصور بفرماید که از فرق سرش شاخه هایی زده شده و شروع به رشد و برگ دادن و نهایتا شکوفه دادن خواهند کرد . این شاخه ها تا حدی که تصور مراقبه گر اجازه می دهد بلند شده و رشد خواهند کرد و در نهایت در حدی متوقف خواهند شد . البته نوع رشد آنها و شکوفه دادنشان و میزان ارتفاعی که می گیرند همه و همه نشانه هایی هستند که استادی آگاه از آنها میتواند وضعیت و حال مراقبه گر را حدس بزند . اما ما که در این مجال این مجال را برای گفتگوی دو طرفه نداریم وضعیت عادی و عمومی مراقبه را توضیح می دهیم ولیکن دوستان می توانند گزارشهای خود را به اطلاع ما برسانند و نتیجه را دریافت بفرمایند . پس از اینکه رشد شاخه ها ، برگ ها و شکوفه ها به حد نهایی خود رسید ، حالا مراقبه گر تبدیل به یک درخت کامل شده است . حال سه مرحله را باید در ذهن خود تصور بفرمایید . نخست کشیدن مواد معدنی از خاک توسط ریشه و دوم فرستادن مواد معدنی به بالاترین نقطه ی تنه ی درخت و سوم رساندن مواد معدنی به تک تک شاخه ها و برگ ها و شکوفه ها . اما نکته ای که در این جا وجود دارد این است که مراقبه گر با هر نفس که می کشد ، گرمی چاکرای هفتم تشدید پیدا میکند و رویش بیشتر می گردد و سلامت و سبزی بیشتری به درخت میرسد ولی هر مراقبه گری قطعا یک سری انرژی های منفی و دردهای روحانی نیز ممکن است داشته باشد ، اگر تک تک این انرژی های مذکور یا خاطرات نگران کننده به ذهن مراقبه گر آمد ، کاری که مراقبه گر باید انجام بدهد این است که ، برگ های پایینی و پیر خود را کم کم در حال زرد و خشک شدن تصور بفرماید و در آخر برگها را ریزان تصور کند . نگران برگها نباشید به هر میزان که برگها زرد شوند و به پایین افتند برگهایی به جایشان سبز شده و شکوفه هایی تازه نیز خواهند رویید .
این تمرین تا مدت حدود بیست دقیقه تا نیم ساعت انجام بشود . و هر روز تنها یک مرتبه انجام شود ، در هفته می شود هفت مرتبه و تاثیرش را بعد از دومین مرتبه ی انجام مراقبه به وضوح مشاهده خواهید فرمود .
امیدوارم دوستان و مهربان یاران نازنینم شاد باشند و با هر بار تمرین برگهای زرد و خشک کمتری پیدا کرده و برگهای سبز و شکوفه های بیشتری بدهند .
با سپاس
محسن نامدارزاده
م.ن.صفا